ŞİZOFRENİN VİTRİNİ

gözlerinin mavisi ve gecenin siyahý arasýnda gidip geliyorum.
zamanýn pembe eteklerinden sýyrýlmýþ herþey
biraz meczup biraz uykulu üzüm taneleri görüyorum düþümde
çok ezildikçe þaraba hak veriyor çekirdekler
yirmi küsur þehir geziyorum
yirmi küsur yol yürüyorum
avuçlarým bir balýkçý köyünü yakýyor
balýklar martýlara küs
yýrtýlýyor dünyanýn aðlarý
yýkýlan yerlerime konut dualarý okuyorum.
orhan veli istanbulu dinliyor
ben gözlerimi kapatýyorum.
umurumda deðil.
kirpiklerinde asýlý duruyor gülüþüm
halsiz ve güçsüz çivilerle þiire cümle asarken
bir ressam yanýbaþýma çaresizliði çiziyor
üstelik çok lacivert.
arka  fonda gözlerini çalýyor cennet
bremen mýzýkacýlarý gibi alýp þiirimi gidiyorum
bir dakikalýk kaygý duruþu
sonra öleceðim usulca
tamiri caizse yüreðimi toplayacaðým
birde nane þekerleri
gidilecek bir yer var
ama
gözlerime hýrsýz girdi.
erotik bir hikayenin ýrzýna geçilen kahramaný gibi
cuma hutbesinden önce ölmüþ mevta gibi
ses sýnýrlarýný deldiði için taþlanan müþrik it gibi
bir daha ki hikayeye gideceðim.
bil/inçsiz
bir okadar ölçeksiz
patron bir hüzünle...



Sosyal Medyada Paylaşın: