hüzzam bir þarkýda gel desen gelemem
koynumda savaþta ölen çocuklarýn
sýcaklýðý taze
barut kokularý genzimde
sevgileri öksürüyor
kim var yanýmda bakýyorum
yuva özlemiyle denizde boðulan
mültecilerden baþka
yakamozlar yalnýzlýðýný tükürüyor
ülkesine yürüyemeyen insanlarýn
ay ne kadar çizer karanlýk yollarýný
nasýl yýkýlýr göz önüne yýðýlan duvarlar
ne kadar kendisi olur insan doðu’da
batý insan haklarýný kendine imzalarken
en güzel çaðrý þiirleri yazsan gelemem
içimde öksüz çocuklarýn üþümesi var
yitik umutlarýn yýkýk evlerinde tökezlerim
boynu bükük bir çiçek bile yasýma yeter
ekmeðime katýk uþak arayan emperyalizm
uzak deðil burnumun direðinde sýzlar
kimlik derdinde deðil insanlýðým
su yolunda akmýyor, yerinde kükremiyor aslan
sabaha yürüyorum güneþ doðmaya az var
demek istiyor karýnca adýmlarým
kuzularý kurtlar boðmasýn yollarda
üstünden atlamak için yakýlsýn ateþ
yürekler daðlamasýn
sen de gelme istersen
25. 10. 2016 Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.