İÇİMDE KALANLAR

ÝÇÝMDE KALANLAR

Ne zormuþ sana olan sessizliðim.
Dilimin ucundaki sevgi sözlerim þimdi yetim.
Diyemediklerimse sýrtýmda yük þimdi.
Susuyorum iþte
Ya da kendi duyacaðým kadar konuþuyorum
Kendi içime.
Gözlerim dalýp gidiyor karanlýða odaklanmýþ.
Bir ýþýk bekler belki umuduyla.
Zaman akýp gidiyor oysa bir bilinmeze.
Zihnim yorgun yük ise aðýr.
Dilim dönmüyor artýk söyleyeceklerime.
Ayaklarým eskisi gibi gelmiyor sana.
Isteksizlikten deðil ha bilesin.
Bilakis her gün dahada artýyor sana olan sevgim.
Ama içimdeki boþlukta deli bir esinti var.
Savurup durur beni.
Daha ne kadar direnirim bilmem bu sarsýntýya.
Onca þey var içimden atamadýðým.
Bir nefes derince bir nefes almam gerek bu çýkmazdan.
Sonra bir bir azat edecem içimde ne varsa.
Ýçime konuþmalarým bitecek.
Ayaklarým sana doðru koþacak.
Yüzümde o eski beni göreceksin.
Ah bir gidebilseydim þu anki benden.
Özledim seni ve o eski beni.

Mehmet DEMÝR sk
23.10.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: