UNUTMAM ALİ'M

UNUTMAM ALÝ’M.

Gün geceye döner mahmurlaþýr gözler.
El ayak çekilir amma aklýma düþer sorular.
Ararsýn cevaplarý bir bir.
Büyürsün farkýnda olmadan.
Daha kaç uykuya hasret gecelerim.
Düþüncelerimin merkezi karmakarýþýk.
Neredeydim nasýlým kimseler bilmez.
Uzaklarda bir garip seslensen duyan yok.
Bana unutmaktan bahsetme Ali’m.
Yýllarý devirdim geçip giden ömrümde.
Sustuklarým içimde saklý kaldý.
Büyürken çoðalýrmýþ insan derler ya.
Hiç anlamadan büyüdüm çoðaldým.
Hep eksik kalmýþým farkýnda olmadan.
Unutulmak deme bana ben benden bile gitmiþim.
Daha yolun baþýndasýn kalma ben gibi.
Herkes bir zaman unutulur unutulanlar gibi.
Sen unutma Ali’m sen unutma.
Unutulduðunu sanýrsýn..
Þimdi bir fýrtýnaya esir düþmüþüz ansýzýn.
Çýrpýnýp dururuz can pazarýnda.
Akýl çýlgýn bir halde düþüncelerse karýþýk.
Kendimden geçmiþim her yaným çýkmaz sokak.
Aklým düðümlü düþüncelerim bitik.
Bil iþte boþluktayým.
Unutmak iþ deðil bilesin Ali’m.
Sevilenler yerli yerinde sen gibi.

Mehmet DEMÝR sk.
21.10.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: