Deðiþmiyor bazý þeyler Bazý þeyler yalnýzlýk gibi Koynuna giriyor hüzün Ve sen býrakýrsan Acý, dokuz doðuracak gibi Ve yolun nereye olduðunu bilmesen de Sonunu merak edersin Kaplumbaða adýmlarýyla Baþlarsýn yolculuða Ama kendin kalmayý baþarýrsan Özünü de bulursun...
Ýnsan, umuda kök salmýþ dallarý kýrýk bir canlýdýr Bu kaçýncý mevsim Öyle soðuk, öyle korkunç Þimdi daha çok anlýyorum Yaþýmýn yirmi dörtten sonra neden ilerlemediðini Mavinin boynuna asýlan zincirli sevmelerin Ölüm gösterilerine kanýyor yaþým "Tut ki" evreni anladýk Özümüzü bulduk Ýnsanlýðý yitirdik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhan güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.