Gözlerin gelirdi aklýma . Sonra darmadaðýn olan saçlarýn. O zaman ki hallerimizi düþünüp güldüm içimden. Sonra takýldý senli olan ne varsa aklýma. Türlü türlü hallerini düþünüp durdum. Aklýma hükmedemeyiþim. Sorularla dolu birçok þey cevapsýz. Cevaplarsa ya anlamsýz ya sýradan. Daha kaç parçaya bölünür ki duygularým. Alýþtým alýþtým kýrýlýp daðýlmalara alýþtým. Sonra durulmalara. Þimdi yine düþtün aklýma. Dudaklarýnda o meþhur gülümseme. Gözlerindeyse meçhul derinlik. Hasret ve özlemin tek adresiymiþsin gibi. Ne gidebildin benden ne aklýmdan kova bildim seni. Velhasýl olamadýk iþte. Bilmem kaç parçaya bölünmüþüz. Farkýnda olamadan. Olur olmaz zamanlarda düþüyorsun aklýma. Önce gülüyorum sonra özlüyorum. Kýrýlýp bölünüyorum cam parçalarý gibi. Darmadaðýn oluyorum. Sen gelince aklýma. Ýþte öyle bir haldeyim. Ne senle ne sensiz olamadý.
Mehmet DEMÝR sk. 16.10.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.