Dün
Mor hüzünlerin
Akþam ezanýna takýlý kaldý çýðlýðý [!]
Yüreðim fýrladý yerinden
Kalbimi bir endiþede çýrpýnýrken buldum
A benim Vuslatým[!]
Meðer vuslat bir gidiþ biçimiydi
“Bana gelmek ister misin?” bile demedin
Gelene geçene sordum
Var mý onu bu þehirde tanýyan?
Annesi Melek, babasý Hýzýr
Adý Muhammed [!]
Göðsünde kabarýk kabarýk yanýklar
Ýçinde ay kesiði bir yara
Hadi söyleyin bana
Zamanla kapanýr mý acaba
Dilinizin ucunda ne varsa onu söyleyin?
Ya da tutun saçlarýmdan bir çivi imiþim gibi çarmýha çakýn beni
Ey sattýðýmýn dünyasý
Vuslat bizde iyi durmadý
Ve bu gidiþ bu adama hiç yakýþmadý
Bugünlerde keder denen yerdeyim
Meðer gitmeden
Benimle konuþur gibi yüreðini döktü betime
Kulak verdim yüreðine o anlattý ben dinledim
“Vuslatým geldi býrakýn beni!”
Belki dünyanýn altý üstünden daha adaletlidir
Açýlmayan kitap gibi üzme kendini…
Akþam olunca bir gün daha yaklaþacaksýn bana
Her akþam için bir çentik daha at dünyaya
Acýya teslim etme yüreðini
Zaman lazým sadece, alýþacaksýn[!]
Al bu öðütleri gönlüne sar
Kalan ömrünü bembeyaz yaþa…
Ruhunu esirgeme sevgiden
Sevgi öznesidir ömrün,
Sevgi merhametin iki yakasýný bir araya getirip ilikler ömre
Sevgi en kuvvetli güçtür
Ýnsanca sevginin arkasýnda dur
Ýnsanlarý gözünde büyütme
"Öyle alçak bir kapýdýr ki gönül”
Geçmek isteyen insan ne denli büyükse, o kadar çok eðilir
A benim Vuslatým!
Hangi deðim yeðni kýlar bu yürekten dökülen özneyi
Beni affet
Zamansýz bir ayrýlýðýn ihtimalini hesaplayamadým yufka zeminli yüreðimle
Ve zamanla inandýrdým kendimi
Beni býraktýn ve gittin ayrýlýk limanýnda
Gayret kudreti býrakmadýn bende
(þifa) denilen o mübarek iksirin
Ýhtiyacým var, bir yudumuna
Hani diyordun ya
Bazý insanlarýn vefasý, bazý insanlara þifadýr
Baktým beni büyüten þehre
Vefa sanki kýrk yýl dýþarý adým atmamýþ
Merhamet geçerken uðramýþ gibi
Minneti kimse hatýrlamýyor
Bir daha baktým oturduðum kaldýrýmlara
Sözün bittiði yeri geçeli çok oldu
Allah acil þifamýzý versin…
Usul, usul döndüm gönlüme
Topladým sineye çektiklerimi ayýrdým sevgiyi[!]
Geride sevimsiz bir manzara kaldý
Ey dünyanýn iftihar ettiði sevgi!
Bu modern dünyanýn asýl yoksulluðu
Minnet, sevgi bilen insanlarýn azlýðýdýr
Senden sonra
Hayattan çok þey öðrendim
Ben utandým ikimizin yerine
Bu kaçýncý gönül sevgimi hibe ettiðim
Saymadým gönül hassastýr incinmesin diye
Sen say ki bazý fukara gönüllere baðýþladým
Allah rýzasý için
Yalaným varsa kalbim kurusun
Derken utandým[!]
Utancý yutkundukça yüreðimin yükünden büküldüm
Hayatýma gireni, çýkaný affettim ama kendimi asla
Bir daha hiç kimseye
Gönlümden çamurlu ayaklarýyla geçmesine izin vermeyeceðim
“Bulaþma” dedim bulaþma edepsizliðe
Boþ ver be kalbim! Nasýl seversen sev
Ama sevmek ve sevmemek için bahane arama
Severleri ve sevmeyenleri koþulsuz sev…
Eðer benim elimden gelseydi
Hayatýmdan ve sýhhatimden onlara memnuniyetle verirdim
Ey Kâinatý yaratan ilâhî kudret lütfen!
Beni her iki cihanda da mahçup etme…
Ne güzel bir duadýr, dilektir bu
Allah’ým! Sevdiði, beðendiði kullardan olmayý nasip etsin bize
Bu âlemin karmaþasýnda
Sona doðru ilerlerken saatler
Gündelik yeislere takýlmadan
Sevgi ve merhamet tadý damaðýnýzda…
Gül reçeli tadýnda ve erguvan rengi bir ömür yaþamanýzý temenni ediyorum…
Yolu “sevgiye” düþen herkes için duam olsun
Dualarým Allaha emanet.
Her zaman sevgimizin taze kalmasý dileðiyle[!]
KAYIP YALDIZ
Ben, bu þiiri
Deðer bilen ve deðeri bilinenler için ördüm
Ýkizim! Kalbi bütünüm
Senden sonra
Kimliði tespit edilmemiþ vefanýn altýný
Kimliksiz güvenin de üstünü çizdim
Sonra sildim
“Olsun” dedim Allah var ya Allah kerim
Gönlümde taþýdýðým Minnetsiz [!] Vefasýz [!] sevgileri
Dövüne dövüne
Didine didine söktüm attým
Ama kimseye bir þey sýçratmadan
Þu saatten sonra
Kýymet,
Hürmet
Edep bilmeyen insanlara ayýracak zamaným yok
Ölümle niþanlýyýz,
Çeyizimi hazýrlýyorum[!]