KARA SİTEM

buðday kokusundan ayrý buralara düþen
köy türkülerinden yoksun gününü geçiren
istanbul’u gözyaþlarýyla denizler eden
birine sarýlmak isterseniz ben varým ben

çocuklarýmýn sesi baba diye çaðýrýr
kalbim kurþun yarasýndan daha çok aðýrýr
yalnýz fakiri gurbet eller yanýna alýr
çaresizlikler þu beni benden hep mi alýr

bir matemin ayaz elleri üstümü örter
þu neþet ertaþ’ý kimler benim kadar dinler
arkadaþ ! kara bahtým benden daha çok inler
buralarda garibanýn sözünü kim dinler

bir çiçek gibi solduðunda alnýnýn teri
emek bileðini o zaman alýrsýn geri
dostum, bu kader ta hazreti adem’den beri
iþte böyledir bizim gibilerin deðeri

þu nankör dünya sevdiklerime bana mapus
kurbanýn olam keder gözyaþý sen biraz sus
yoksulluk çöllerinde ben bir gariban yunus
senin de mutluluðunu söyler elbet fanus

| Servan Erdinç
Sosyal Medyada Paylaşın: