Küçük adýmlar sindi köþelerime Yetkisiz ahlar çekilmeden düþtü kuyuya Paylaþýlmaya alýþýlmýþ koca bir gece süründü Yüzüstü elbet burnu kanamadan...
Ne güzel gulerken sen Nem varsa kuzum unutuyorum Ne güzel yururken karþýmda Yerim dar gibi esas duruyorum Ne güzel ölüyoruz aslýnda Kem göz varsa akarken kucaðýmýza...
Sabahý zor etmiþ gözlerimi boyayýp Griyi maviye Karayý çivite Kan kýrmýzý içimi yeþile Hengamenin kollarýnda bin korna sesi Hay Allah iyiliðimi versin bildiðin yol uzar mý Uzadýkça tozutup Günü aydýran gölgenle Susup susup yýrtýnmaya yazýlý Ayný tasý ayný hamamda daldýrmaya geliyorum
Ne güzel giderken sen Hem ölüp hem birikiyorum Ne güzel soðurken mevsim Yalýn çaresizlikle dikiliyorum O uzun upuzun geceden uzun gidemeyiþimden uzun gidemedigim yere dönüþümden de uzun Koridorun sonunda Ne güzel soluyorum
Küçük dizeler býraktým Ceketinin yakasý Sigaranýn külü Evinin kapýsý kadar yakýn Öperim siyah saçlý geceni en taze deminden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.