GEÇMİYOR İŞTE

GEÇMÝYOR ÝÞTE

Kim bilir daha kaç son’baharý geçirecek bu deli yürek,
Sensiz ve sessiz...
Kaç sabah izleyeceðim günle güneþin öpüþmesini..
Bir "An"kara var elimde bir de ondan kalan kara anýlar,
Þimdi kim bilir hangi kuytuda bizi yad ediyorsun,
Vefasýzlýklarýný yazýp kendini avutuyorsun.
Hiçbir þey demeyeceðim emin ol..
Yaz yazabildiðin kadar eksik fazla umurumda deðil nasýlsa.
Ben o gün mühürledim kendimi,
Senden sonra sen olmaz artýk.
Hiçbir teselli çare deðil bilirim,
Gidiþinde vardýr bir hikmet illaki,
Ama yokluðu sardým kollarýma,
Bir kaleme tutundum bir de kaðýda..
Ne dediysem yaptýlar hiç itiraz etmeden,
Güneþ geceyi öperken son ýþýltýlarýyla..
Gecenin koynunda kaybolup gider yeni güne kadar.
Bu kaçýncý sonbaharý gidiþinin bilemiyorum..
Þimdi sen bizi tüketirken bilinmezlerde,
Ben sustum sadece,
Kapalý kapýlarýn ardýnda..
Kalem kaðýt ve ben.
Bir de senden kalan vefasýzlýklar..
Geçmiyor nedense..
Mevsimler geçse de..

Mehmet DEMÝR sk.
02.10.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: