Ayazlara mahkum bedenimin nasýr tutmuþ ellerinde hayallerimin çatlak izleri bana hüzünle bakan
Acý sýzýyor kanamalý o çatlaklardan gecenin rengiyle örttüm bedenimi
ayaz vurmuþtu artýk içimde uyuyan çocuk üþüyordu Her uyandýðýnda deniz dalgalarý dökülüyordu gözlerinden
Bedenimin ellerine bakýp çatlak bir ayna görüyorum avuçlarýmda yýllarýn yazdýðý en drama hikayesini okuyorum yüzümdeki çizgilerden
Soruyorum kendime Bu kahraman ben’miydim bu hikayede nasýl dayandým bunca yaþananlara
Ne zaman bu kadar kar birikti bu saçlarda nasýl barýnýyor bu can bu bedende gitmeliyim diyorum artýk ömrüme çöken bu ýzdýraptan kurtulmalýyým ruhumu ele geçirmeden gitmeliyim Sabahat Çelik 02.10.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.