ÖZLEM

ÖZLEM

Bak þimdi,
Sofra sessiz ev sessiz,
Kapýlar da açýlmýyor eskisi gibi.
Çayým keyifsiz, içilmiyor.
Yarý uykulu hallerini düþünüyorum,
Uyandýðýnda fevri konuþmalarýný getirip aklýma,
Gülmeye çalýþýyorum,
O en dipteki odayý özlüyorum..
Yokluðu yaþýyorum..
Bu kaçýncý gidiþin saymadým.
Sitem deðil ha hepsinde derin özlemler var.
Sen bana yaz diyorsun,
Her yerdeyken sen ne yazayým de bana.
Resim diyorsun ya hani,
Benim resmine ihtiyacým mý var sanýrsýn..
Yoksa sen hala anlamadýn mý?
Benim aklýma çizdiðim resim var sana ait,
Sen yaz diyorsun ya hani,
Ýþte kýsadan yazdým halimi,
Anlayasýn diye deðil bildiðin için yazdým.
Bildiklerinle kal benim gibi..
Ben hayal ediyorum sen de et.
Unutma,
Her göz gördüðünde sevdiðinde kalýr,
Senin benimle kaldýðýn gibi..

Mehmet DEMÝR sk.
30.09.2016· Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: