Oturup öylece y’andým
tarihi geçmiþ köhne yýllarý
a benim bitmeyen düþengeçliðim
gölgeni al benden
ansýzýn sesime batýyor
kâlbimin kýrýklarý.
Gülüþünü götür - fazla bu kadarý
hayaller çok bize
perdesi kapanmýþ bir film
kurumuþ pembedir þimdi sözlerim
sayfasýnda þiir kitaplarýmýn.
Ýnanýrdým oysa en silik duâya bile
ellerim tebeþir ayazý
suç ekili saksýlara
kuþ olup uçarken annemin dudaklarý.
Ey benim göðe b’akamayan gözlerim
bir yudum kum ol þimdi
anýlarýna serçeler konmuþ aklým
sorma artýk birþey
bedenim burda
ruhum firarî
yaþam nöbetindeyim
nef(e)sim azapta..