Her gece gökyüzünü seyreder
Kayan yýldýzlarda seni düþlerim
Bir hüzün kaplar yüreðimi
Ay bulutlara girer sessizce
Özledim teninin kokusunu
O mahzun bakýþlarda ki sevecenliði
Toprak suya nasýl hasretse
Ýþte ben de sana öylesine hasretim
Uyuþuyor her yaným yokluðunda
Gözbebeklerim kapanýyor kendiliðinden
Ýçimde yaktýðýn o ateþ
Harlandýkça kavuruyor tüm bedenimi
Yüreðime saplanan tarifsiz bir acýsýn
Seni bir gün deðil
Ömrüm oldukça saklayacaðým kalbimde
Kimse bilmeyecek yerini
Ben senin gözlerindeki maviyi
Deðiþirim sanma hiçbir þeye
Ne boðazýn mavi sularýna
Ne de gökyüzünün mavi rengine
Bulutlandý boðazýn karþý yakasý
Yaðmur bulutlarý düþtü düþecek
Býraksalar gökyüzü aðlayacak
Gökkubbe ikiye bölünecek sanki
Yokluðunda prangalar eskitti gözyaþlarým
Kabullenmedi gidiþini yüreðim
Sana adamýþtým tüm ömrümü
Þimdi siliyorum gözyaþlarýmla seni
Yalan oldun masal gibi gözümde
Hep iki yüzlüydün özünde
Özlemle hep yollarýný gözledim
Belki gelirsin diye günün birinde
Avuçlarýmda sakladým gözyaþlarýmý
Kötü bir aný oldu yaþadýklarýmýz
Biliyor musun ey sevgili
Her yaðmur damlasý
Bana içimdeki seni hatýrlatýr ...
Refik
14 . 09 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.