Kış Tavukları! Tekrar.

Ne gönlümden geçer, ne de kapýmdan,
Yazýn geldiðinde, kýþ tavuklarý!
Beklemek boþuna, ellere göçer,
Göçmen kuþlar gibi, kýþ tavuklarý!...

Anlamazsýn kim dost, kim sana düþman,
Kýþýn yüzüne gül, yazýn ol piþman,
Mevsimler pek zordur, dostunla aþman,
Her kýþ konar- tüner, kýþ tavuklarý!...

Yüzünü somurtsan, ederler piþman!
Sýcak dükkânýna, böyle dost düþman,
Çayýný beðenmez, versen de fincan,
Suyunu beðenmez, kýþ tavuklarý!...

Oturak beðenmez, koltukta gözü,
Gelenden rahatsýz, kesilmez sözü!
Böyle misâfirin, dinlenmez sözü,
Baþkaya nefretli, kýþ tavuklarý!...

Þimdi temmuzdayýz, uçup gittiler!
Yollarý- dükkâný, bomboþ ettiler!
Nefret tohumunu, serpti- ektiler,
Sonbaharda konar, kýþ tavuklarý!...

Bu mevsimde yazdým, sizi beklerken,
Beyinim dinlendi, siz hoþ gezerken,
Kalkalým diyorum, kimse gelmeden,
Mezarlýk sel(r)visi, kör tavuklarým!
Gerçeðe nefretli, sahte dostlarým!.

kadiryeter Kadir Yeter. 10.9.2016 Cumartesi. TRABZON.

Sitemizde ilk yayýný: 06.11.2009
w.edebiyatdefteri.com/siir/243258/kis-tavuklari

Sosyal Medyada Paylaşın: