AH REYYA

ah Reyya
yokluðunu öpmenin bir halindeyim
cebimde, çocukluðumdan tebeþir
gençliðimde gülüþünle
bin yýldýr sana yürüyorum.
dudaklarýma öpemeyi öðret Reyya
öðret ki öpeyim bahar gözlerinden
Ah Reyya
kaç kavim geçti burdan
kaç meçhul  intihar...
bir tufanki sorma
gemisi yok kaçmaya
kendine Nuh olamamýþ bir ben
iman edecek bir þey bulamamýþ
annemin kehanetine sýðýnmýþým
böyle çaresiz, sigarasýz
gelip kapýna durmuþum
aç asma kilitlerini kalbinin Reyya
aç ki gireyim içerine
Ah Reyya
sen gülünce kömüre doyardý karadeniz
diyarbakýr reyhani kokardý,
ellerim kaçaða çýkardý
göðsünde mayýna basardým
bir þiirde buluþurduk
usulsüzce seviþirdik
polis bizi basardý, hüznü karakolu
üç suyla yýkardým beynimi
yine seni atamazdým atamazdým Reyya

dilimde binlerce cümle ölüsü
ve
iffetinden sual olunmaz nice harf,
seni anlatmaya yetmiyor Reyya
buruk bir vedanýn gölgesinde oturuyorum.
ciðerimde bir cehhem,
aðzýmda küfre dolanan sözcükler yutkunuyorum.
boðazým düðüm düðüm.
seni sarmak istiyorum kollarým kopuyor Reyya
bir cinayet düþün ki faili ifþa
kanunu korkak
ellerini sallaya sallaya beni vuruyor
üstelik gözlüðüm kýrýlýyor.
kalemim düþüyor
yaralý bedenimi alýkoyuyor bir Tanrý fidye karþýlýðýnda,
ilk fýrsatta sana kaçýyorum,
aç kapýný Reyya sana sýðýnýyorum





þimdi dudaklarýný basardým bu þiire ama siktiret reýya
Sosyal Medyada Paylaşın: