YOKLUĞUN ATEŞ GİBİ

Þimdi ellerim bile susuz bir çölde gibi
Dudaklarýmda bir ateþ var
Dokunsam seraptaymýþ gibi gelir avunurum.
Öpsem uykudayken uyandýrsam.
Sönse dudaklarýmdaki sensizlik.
Bitse bu özlem birden.
Gelsen habersiz
Ben uykudayken uyandýrsan.
Bitse bu sensizlik dolu kabus.
Sevsem yeni baþtan
Ilk günkü gibi
Koklasam uyusam
Uyanýp koklasam
Sen hiç gitmesen bir daha.
Býrakmasan bir baþýma beni.
Olmazmý
Gel bitsin dudaklarýmdaki ateþ sönsün.
Ellerim bile sen yokken küskün bana.
Boþlukta seni arar.
Uzanýp tutsan arayan ellerimden.
Dokunsan saçlarýma yavaþ yavaþ.
Bu bir serap deðil desen.
Sarýlsan öpsen.
Gitmesen bir daha olmaz mý.
Býrakma beni buralarda bir baþýma.
Sensiz her yaným yetim her yaným öksüz.
Sar beni koynuna koma bir baþýma.
Zira sensizlik zor daha.
Dayanamam yokluðuna.

Mehmet DEMÝR sk.
28.08.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: