ironi

bir son dakika haberinde ölü diye geçiyor adým
kollarým düþüyor durduðun uçurumdan
ahmet kaya ölüyor
uçurtmamý tellere hibe ediyorum.
babamýn alkollü nefesi öpüyor gözlerimden
annem oluyorsun sonra
ellerin beni övüyor bir duada
þimdi
sana aþkýn fýtratýný geçkin þeyler anlatmam lazým
 aþk henüz müstahdemdi divan-ý ademde
belirsiz bir zaman diliminde,
göðsümde afrikalý kabileler yaþardý kimi aç kimi tok
özrümde, kabahatimde çocuktu henüz
genç bir kadýný kanýndan öptüm
saçlarýný okþadým...
ellerim boþluðu keþfedince
iman ettim yer çekimine
türküsü kalmamýþ bir sürü insan biriktirdim ceketimin iç cebinde.
kanayan sancýlarla söndürdüm cehennem ateþini
bu yüzden kindardýr bana tanrýlar
bu yüzden maðdurdur aþk polis tutanaklarýnda ve hala oturur zakkum aðacýnýn gölgesinde
ninemin çocukluðunu gezdirirken parklarda
kaplumbaðalarýn telaþýný gördüm
henüz annem doðurmamýþtý beni
ve aþým dünyanýn derdi deðildi.
bütün acýlarýn dýþýna çýktým
acýmdan öldüm,
ölümün saçlarýný taradým bir berber aynasýnda
düþlerim tam ayak uçlarýma düþtü.
bir kan pýhtýsý gibi dönüyordu herþey.
araya yollar giriyordu,
ödünç aldýðým bir nefes
ve
cebimdeki son tren tarifesiyle sana kaçýyorum.
üst üste devriliyordu zaman
ve ben enkazýnda kalýyordum.





devleti platondan öðrendim
diyojene ders verdim yýllarca
romanýn yandýðýný gazeteden okudum
daha yanmamýþ museviler fýrýnlarda
ve henüz almanlar sarýþýn deðildi.
buz gibi ölüyorduk senle biz
ben
yaktýðýn aðýtla  ýsýttým ellerimi.
gülmeyi senden öðrendim.
o yüzden gülüþüm daha samimidir duruþum asi
ve
bir okadar cesurken
hayatým kundaklandý ucuz bir otel odasýnda
reklam panolarýndaki kadýnlar bana aðladý
bir intihar þiiri diktim baþ ucuma
þayet kör deðilse brütüsün býçaðý
bende keserdim bileklerimi
yahut serçe parmaðýmý






yazim ve noktalama isaretleri hatalari icin kusura bakmayin bilgisayarim yok telefonda yaziyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: