baþlangýç vardý onu çizecek kalem renklendirecek boya yoktu
çocuklar sözde özgür oynuyordu sokakta baðlý olduklarýný bilmeden bir düzene birileri kuruyordu onlarý fark ettirmeden yularýndan çekilen eþek örneðin bilmeden bir yere baðlandýklarýný götürülüyorlardý bir türkü bir oyun bir aðýt içinde onlarý taþýmayan bir yola
baþlangýç vardý durmadan kaydýðýmýz ayaðýmýzýn altýndan umut düþler ve rüyalar çekiliyordu biz daha topaç çeviriyorduk uçurtma yapýp uçuruyorduk aðaçlý kuþlu yerlerde bir tepeydi gelecek o yöne koþtuðumuz durmadan göz kýrpan bir yýldýz bir evin arkasýnda büyüyen ay
bir türlü beceremedik ayýn yanýna varmayý sözgelimi bir kavaða týrmanarak yoktu çünkü baþlangýca olur diyen erk çocuktuk varsa yoksa oyunduk oysa gün güne uzaklaþýyordu yýldýzlar eskiyordu ay artýyordu karanlýk
hey baþlangýç desem iþte kalem iþte boya önüme koydum tuali erk öldü çoktan sen hâlâ yaþýyorsun ben de!..
21. 08. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.