Biliyorum. Sen çok özelsin. Güzelliðin gördüðümle sýnýrlý deðil ki. Hayal ediyorum seni. Yazdýklarýnla. Gözlerinle. Gülüþünle. Ve düþüncelerinle. Onun için özelsin bende. Ondan aklýmdan çýkmayýþýn. Deli miyim ben. Evet. Deliyim. Niye diye sorma ha. Senin yüzünden. Aklým sende kalmýþ haberin var mý. Dilimde senli þiirler. Dudaklarým ateþ çemberinde. Ýçimdeki ateþi hiç sorma. Diyorum ki gelsen. Öyle davetsiz ve habersiz. Ýki damla gözyaþý býraksan. Önce dudaklarýma. Sonra içimdeki yangýna. Söndürür müsün bu ateþi. Yapabilir misin. Hani sende sebep sin ya ondan. Ne dersin sevebilir misin beni. Yoksa býrakýr mýsýn ateþlerde. De hele ne dersin.
Mehmet DEMÝR sk. 20.08.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.