Ýçsel yürekler gibi
bir hasrettir büründüðüm
san ki
umutlarý zarifleþtiriyor içimdeki gökyüzüm
sýyrýlýyor gelgitlerim
nefesimin mevsimlerinden
ayýk bir delilikle
karþýlýklý oturuyorum
uzaklýðý ruha deðen
bulutlar toplanýyor kalp tanelerimde
içleniyor gök duvarlarým
yaðýyor dem-i figan
beklemenin incindiði bütün yerler
ýslak özlemler kotarýrken
hissediyorum ki
ben biziz
ve böylece
seyirsiz vebalsiz
zamanýn içlem sýzýlarýný
heyelan gibi diri harelere bölüyor
tenhadaki hasret fýsýltýlarým
....