SANA SUSKUNLUĞUM

yokluðunda sýnadým kendimi.
alýþýrým belki diye
istemesem de denedim.
olmayýþýn anlamsýzlaþtýrdý her þeyi.
varlýðýný bile bile nasýl atarým içimden.
deli bir rüzgar misaliyim þimdi.
esip dururum sensiz.
belki bir esinti getirir kokunu kim bilir.
uçurumun kýyýsýndayken.
çýldýrmýþ gibi içimde sana hasretim.
nerelerdeyim nasýlým bilemiyorum.
bir nefes kadar zamaným var sanki
oda bitti bitecek.
hangi bilinmezde susacak bu ateþ.
nasýl dinecek içimdeki sýzý.
susmakmýydý çare sence
yoksa konuþmak mýydý.
son ana kadar beklemek mi.
þimdi gözlerim dalgýn.
dilim lal.
içimde yanan bir ateþ.
susuyorum zaten senden bu yana.
içimdeki yangýn sönünce savrulurup giderim bilinmeze.
hadi de bana hala sükut
bekleyeceðim uçurumun kýyýsýnda.
ya tutacaksýn bu eli
ya da býrakacaksýn ellerinle karanlýða..
sonsuz suskunluða.

Mehmet DEMÝR sk.
14.08.2016 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: