nemli bir aşk sayfasıydı
AGRA
nemli bir aşk sayfasıydı
/önce gözlerin de kaldým
sonra ruhumu býraktým içine./
bilinmedik tesadüflerin aktýðý nemli bir yaz akþamýydý
haber bültenleri tebessüm eden aðýzlardan çýkýyordu,
kadýnlar sundurma altlarýnda
çocuklar da oyun parklarýnda
kahkahalarýyla her þeyi ezip geçerken,
yani her þey güllük gülistanlýk iken
ben dalýp kaybolduðum bu þehrin
her sapaðýnda seni sayýklýyordum.
bilinmedik tesadüflerin aktýðý nemli bir yaz akþamýydý
sýradan ve kendi minvalinde dönen bir dünya yoktu yanýmda
herkes uyurken ben saatlerce saðanaklar döküyordum
herkes gülümseyen edalarla kahvaltý sofralarýnýn
küçücük sevincini yaþarken
ben kahvaltý tabaklarýna hüzün akýtýyordum.
bilinmedik tesadüflerin aktýðý nemli bir yaz akþamýydý
deniz çok durgundu
sahilde ayak izlerin vardý
gözlerin ise yaldýzlanýyordu denizin berrak sularýnda.
ve deniz sanki muhteþemdi
gökyüzü ve sonra gözlerinle bütünleþtiði zaman.
kendi ekseninde dönen hayatlarý
bir nokta gibi susturuyordu doðanýn bu güzelliði.
her þey,herkes içimdeki tutkunun esiriydi
ben sevinmesem herkesler sevinmiyordu sanki,
ben aðlasam herkes aðlýyordu.
bu bir yanýlsamaydý biliyorum
gözlerine takýldýðým
kimliðimi kaybettiðim anlardý yani.
ki bu anlardan uyanmýyordum zaten
çünkü ruhumu da býrakýyordum ruhuna.
nereye taþýnsan ben oradayým
nereye gitsem sen oradasýn
iki kiþi deðilde
bir kiþiyiz sanki artýk.
ve þimdi nemli yaz akþamlarýnda dolaþýrken
kiminle konuþsam,
kime baksam
aðzýmdan ve yüzümden düþen bin parça.
çünkü seni taþýrken bir ölüden hiç farkým yok.
11 aðustos Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.