ŞAPEL ve o
beynim, kiþisel bir ruh hastalýklarý hastanesi.
içimde bir müfreze asker silah doðrultmuþ bilincime,
tamda manþetteyken
bir gazetenin 3. sayfasýndan atlýyorum
bir polisiye romanýnýn balkonunda saklanýyorum.
regl sancýsý gibi yanýyor caným
oysa hiç kadýn olmadým
göðsümdeki kýllarýn sen kokmasýný saymazsak
hiç kadýn kokmadým.
mistik bir acý ayaklarýmdan sirayet ediyor vücuduma,
hücrelerim teslim ol çaðrýlarýna uyuyor.
ben uyuyorum
biz uyuyoruz
çok teslim ölüyoruz.
gideni uðurlamayý öðrendim
tabut taþýmayý,
kendi gövdemi sýkarak kendimi doðurmayý...
daha bir çok þeyi
þimdi çimlerin sancýsýna aðlýyorum
ya tohum düþmezse,
ya güneþ doðmazsa,
yada yalanlansa Nazým’ýn güneþe yolculuk fýkri
ah Þapel
bir tapýnak kadar yalnýzým
silahý beynine dayayýp Zeus’un
Tanrý mý ben mi desem
-sen beni seçsen
az kalmýþ saadetimizi bölüþsek
günde bilmem kaç vakit
kalbine müracaat etsem, ibadet gibi.
Musa’nýn asayi tuttuðu gibi tutsam elinden
yahut Yusuf’un kuyuyu ikrarý gibi
aksak Yakub’un gözlerinden
dökülsek diclenin kucaðýna
Þatülarapta buluþsak
yemyeþil baksa Baðdat
ve daha nice Baðdat
ah Þapel
zihnim kangren bir uzuv gibi duruyor karþýmda
bir gram morfinemi satsam düþlerimi zenci bir afrikalýya.....
sende gülüþünü devret bana yok pahasýna
pynst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.