burnumun direðindeydi sevgi
yýllanmýþ þarap gibi içime aktý
hani uzun uzadýya konuþmadý dilimiz
gözlerimizin barýþýklýðý yetti
bulutlarý harbiden biz aralardýk
sesi kýsýlmýþ bir þarký çoðalýrdý sesinde
içim titrerdi ta uzaklardan
açardým radyonun sesini
dinlerdim özlemini
eften püften günler deðildi
birbirimizin rengini giyinmemiz
sokaðýn derdini birlikte içimize çekmemiz
bir of bize
bir of dul Halime ablaya çekerdik
bir hanýn eþeðinin
bir de kýzýnýn, oðlunun yükünü taþýyan
biz kalmazdýk bize
ne çok yerlerdi oramýzdan buramýzdan
ruhumuz olmasa özgür
tüketirdi ilk bulutun yaðmuru
burnunu çekemezdi çocukluðumuz
oyunda eþeðim olurdun
hayatta hiç binmedim üstüne
yaþasan da sevdayý bensiz
bir çamaþýr ipine deðil
kalbime astým adýný
bana yetmedi bil ki
göz renginin beni görünce deðiþmesi
suya düþmesi salkým söðüdün
altýnda çocukluðumuzun sallanmasý
ikimizin de ayný rüyayý yaþamamýz
birbirimiz için þiir olmamýz
sonra daðýlýp gitmesi dizelerin
ilk fýrtýnada
kim toplar
þiirin eteklerini
10. 08. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.