beni öyle öldürdüler ki ahretliðim
sen deðil ben yatýyorum sanki o mezarda
bir taraf çöl, yani öl
diðer yanda sulak arazileri
elden çýkarýlýyor ülkemin
direniyor bölge bölge halkým
ne toma var elinde ne asker
inancý var yaþama, güzelliðe, haklýlýðýna
Karadeniz’de daða çýkýyor
Akdeniz’de düzlüðe
egede yine efe, efe!
ölsem de kalan yaþam direncim yeter
geride hayatý puflayanlara
istemsiz bir hapþuruk ve çok yaþa!
baþ aðrýtýcýlar mý iþ baþýnda
ne nedir, kim kimdir karýþtýrýyorum artýk
þiir miir de yazmadým bu yüzden
bayramýný kaldýrmaya kalkýþanda mý zafer
her iþaret karýþtý bende
bir indi bir çýktý Atatürk
yine iddia ediyorum
kimse yerinde deðil
hapsedenler hapiste
çýkanlar döndüler eski yerlerine
ne dersin sevineyim mi ahretliðim
askerin okulu alýnýrken elinden
kýþla önüne dizilirken harfiyat kamyonlarý( kaldýrýlmýþ þükür)
aklým karýþýk, ortalýk düzeltiliyor deniyor
birbirini davet ediyor politikacýlar
birbirinin ev ödevine
birlik beraberlik bütünlük
ayrýþtýran darbeye karþýn
yeni bir darbe sanki
ölün üstünde oynuyorlar ahretliðim
bayraðý havaya kaldýrýyor baþörtülün baþý açýðýn
poz veriliyor yeni düzene..
dirilsen mi?
05. 08. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.