Bak düþtü yolum yine o istasyona. Bir çarpýntý baþladý içimde. Azar azar yine o sýzý. Boþluktayým yine. Sen yoksun ya Ondandýr her halde. Yandým duymadýn beni Yýkýldým kaldým hiç bilmedin. Oysa ben her gün o istasyona uðradým. Seni görmek için. Bir kez daha görmeyi hayal ederek. Geldim. Ama sen oturduðun o pencereden hiç bakmadýn Her gün geçiyorum geciktirmeden. Ýçimdeki acýyan sýzý yerli yerinde hala. Bak geçip gitti yýllar kýrýlan umutlarým. Sen yoksun artýk buralarda. Istasyon daðýlmýþ Hep o durduðun cam kenarýda boþ artýk Belki diye uðruyorum iþte. Yoksun ama seni hissediyorum nedense. Sen gittin izlerin kalmýþ birde kokun. Ama içimde açtýðýn boþluk öyle duruyor. Hem o istasyona trende gelmiyor artýk. Geliþin huzurdu hep gidiþin hüzün. Yokluðunsa tarifsiz. Ýçimden her geçiþinde susup beklerim. Gelþine hasret gözlerimle. Bekliyorum o istasyonda.
Mehmet Demir sk. 11.07.2016· Karkamýs, Gaziantep ·
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.