Önce seni düþlerim. Sonra düþünürüm seni. Oysa unutmuþ bir hayýrsýzdýn. Ne sen kalabildin bende. Nede ben gidebildim. Öyle yaralýki yüreðim. Ýçtiðim su bile zehir sanki. Alýp aklýmý gitsem terk etsem buralarý. Alýþsam alýþabilsem. Bu gönül sürgünlüðüne. Her nefeste azalsan bende hatta tükensen. Gözlerimdeki sis bulutlarý býrakýp gitse beni. Yaðmurlar yaðsýn söndürsün bu ateþi. Yeter artýk. Sen kendinde bu yolda yanda gör. Yanmak neymiþ bir anla. Býraktým akýþýna önce seni sonra hayatý. Ben tad almadým bil istedim. Sende yaþa ayný þekilde. Anla diye. Silinirken düþlerimden düþüncelerimden. Akýp giden gözyaþlarýmda býraktým seni. Ben eksilmeden Seni bitirdim bende Son nefesi beklemeden.
Mehmet DEMÝR sk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.