Îsrâ

Ýçimde kaybettiklerim gökyüzünde devrilirken
Ellerim karanlýðýn arka yüzünde.
Ve ben çoðu gece uyanamazdým.
Þimdi üç renkle sesleniyorum sana
Dört yaþýnda bir kýzýn süt kokan diþleriyle.
Toprak bakýþlarýndan düþüyordum en sevimli hallerime
Kalbimde sýð kalanlar öle öle kendini hatýrlatanlar
Cebimde taþýdýðým puslu hayallerim
Ardýmda býraktýðým mezar baþlý gövdem.
Kim bilir kaç hasret kundaklar saçlarýmý
Kaç acý peydahlanýr onca yaranýn artýk hallerine.
Sana yürüdüðüm tüm kaldýrýmlarýnda
Artýk
Caný Cehenneme.





Ayazý yakar kan kokan geceleri
Boynumu kýrdýðým zamandan hesaplarým sendelenmiþ yüzümün çizgilerini.
Ruhum bana öyle muhtaç
Baksan anlayacaksýn.
Dudaklarýmýn yarýklarýndan kendime gelemeyiþlerim.
Yýldýzlarý sayýlmazken gökyüzünün
Karanlýk kadar ýssýz avuçlarým.
Ve parmaklarým sayýlmaktan öte
Tekrarlayan hastalýðýn telafisi gibi deðilsin bende.
Hüzünle yoðrulan gülüþümden saklanýrdý yokluk
Ardý ardýna kesiliyor kekeme hallerim.





Sabah saatlerinin en kýyýmsýz sendelerinde
Bir korkunun iç çekiþlerinden parçalanýyor satýrlar.
Aðlaya aðlaya gelir mi sesim
Esmer gözlerimden (?)
Ellerimde biriken prangalarý eskittikçe
Ayak seslerimden tanýya bilir miydin beni (?)
Vicdanýna tutunarak
S e n s ö y l e.





Kentin arka mahallerinde susuyor insanlar.
Ýçimizde giyotin sessizliði
Duvarlarda tarumar edilen örümcek aðlarý
Aslýnda,
Duyulsa iniltilerimiz intihar etmeden öleceðiz
Hepimiz.
Boynumuzda kahkaha uðultularý
Diþlerinin arasýnda geçmekte olan zaman
Binlercesiyle ayný þehrin kýyýsýnda
Mavinin ardýnda
Öylece aðlýyor-uz
Çocukluðumuz baþucumuzda…





Selamet eder ardým(ýz)da kalanlar
Arkalarýna alarak ayaklarýný
Adým adým ilerlerler öteki zamana.
Uçmadan gövdemiz
Yudumlasak tek seferde eceli.
Hiçbir yara durmasa alnýmýzda
Seve bilir miydik?
Sorgulamadan-





Baðrýmýn orta yerinde uyuyordu tüm dünya
Ve ellerimizde hokkabaz bir acý
Ýçi sancý doðuran.
Sesimin yetmediði boþluklarda
Boyumun kýsalýðýna inat
Birkaç dehliz kývranýyorum.
Oysa kaç defa baðdaþ kurup oturmuþtum
- Saymadým.
Kim bilir kaç kez çelme taktýk
Düþüþlerimiz, kalkamayýþlarýmýza hep gebe.
Azala azala yankýlanýyor içimiz
Yanmadan
Ve her ceset soðumadan üþümüyoruz artýk.
Ve öylece g ü l m e y i u n u t u y o r u z
- Aðlaya aðlaya.