soruyor içimdeki sýkýntý görüntüden ibaret bir armaðan paketi sunulan bir sürü kalp defeder mi bu temmuz ýssýzlýðýmý onca uçak özgürlüðümüzü delip geçerken her türlü ihtimali düþünmez mi kýrýlmaya alýþmýþ bu yürek parçalarýný toplar kararsýzlýklarýn siyah bir ay yapýþtýrýr geceye
bu kadar ince olma gül dedim kendime ayyuka çýksýn yýkýlmýþlarýn sesleri sesini duy içindeki tutsak alýnamayan müziðin ritminde at adýmýný elinde bir þey var nihayet yaþama hep yeniden baþlamak gibi gür akan bir nehir telâfisi oluyor umutsuzluklarýn kendini çizer çiçek gölgesini takip eder insan ay grileþiyor derken yüzünü gösterir güneþ
temmuz o kadar da flu deðil bak hani halkýn eli çýkardý tavþaný kara torbadan zamaný deðil dedi us insanlarýn tek tek yanlýþýný bulmanýn bir ýþýða gözümüzü dikmiþken tüm bir meydan çoðalýrken aydýnlýða koþanlar yerini almalý sevgi öfkenin kinin