SALAŞ AŞKLAR MEYHANESİ

SALAÞ AÞKLAR MEYHANESÝ

Yine salaþ aþklar meyhanesindeyim bu akþam,
Her âným seninle, her günüm sensiz,
Yine hüzzamdan çalýyor ihtiyar kemancý,
Önünde yarým bardak þarap,
Ve saçlarý misali bir parça peynir.

Gýcýr gýcýr inliyor oturduðum iskemle,
Nice yarým aþklara,
Nice terk ediþlere, terk ediliþlere þahit olmuþ, kim bilir.
Apansýz bitivermiþ sevdalarýn ardýndan aðlýyor belki de.

Bir kýrýk gramafon cýzýrdayýp duruyor köþede,
Yine ayni yerde takýlmýþ garip taþ plak,
Tekrarlayýp duruyor “ Beklerim her gün bu sahillerde mahzun böyle ben “
Ne bekleyen vaz geçiyor beklemekten,
Ne bekleten usanýyor inadýndan.

Dolaþýp duruyor masalarýn arasýnda ihtiyar çingene kadýn,
Elinde kendi gibi boyun bükmüþ birkaç gül
Ve kurumaya yüz tutmuþ üç beþ karanfil.
“ Var mý gül isteyen “ diyor aðlamaklý sesiyle
Ve susamýþ gözlerle bakýyor kirli þarap bardaklarýna.

Bir bardak daha istiyor müdavimlerden biri,
“ Yaz hesaba” diyor duyulur duyulmaz.
Kim bilir kaçýncý bardak bu,
Kaçýncý efkâr, kaçýncý isyan, kaçýncý teslimiyet.

Yine salaþ aþklar meyhanesindeyim bu akþam,
Yüreðimde hem þarabýn, hem sensizliðin tortularý.
Meyhaneci kapýyý gösterecek az sonra.
Yine tutacaðým garip evimin, soðuk odamýn yolunu.
Yine hayalinle sabahlayacaðým,
Kýyamadýðým sitemlerimi ona anlatacaðým
Ve aðlayacaðým.

Yine salaþ aþklar meyhanesindeyim bu akþam,
Hem senle hem sensiz,
Hep senle, hep sensiz…



Sosyal Medyada Paylaşın: