ana caddeden geçer onlar yollarý çýkmaz yangýn’lar sokaðýna kül bahtýný deðiþtirmeyi istemezler kendilerine saklarlar yangýn suyunu hiç bu kadar acý gördünüz mü eviniz yandý mý hiç hiç bu kadar þiirsiz kaldýnýz mý?
hey aðaç gömücüler göðümdeki kara dumanýn sahipleri ’biz’ olmaktan nasipsizler kaç kere not aldým adýnýzý devrildiðinizde insandan
Tanrý verdi elime kalemi söz senin dilinde saklý dedi her canlýnýn görevi ayrý her cansýzýn yaz
nasýl getirir kendine yaz’ý yolu büyük caddelerde olanlar diðer insanlarýn da yaþadýðýný kavrarlar görürler yandýðýný ceviz aðaçlarýnýn köz olmuþ yaþlý bir yüreðe çevirirler su yolunu
nasýl da beðenir kendini dev aynasý resmedilen bir nesneden ibarettir bilse kendi çevresinde dönüp durmaktadýr insan baþkasýný yok sayarak neden görmezden gelinir hiç düþündünüz mü
hayatý yakan elektrik direði cansýz bakar kömür olmuþ göze kaderin kalemi elinde deðil hayýflanýr ser
sel olurda mý gelir su kimlerin elinde oluþur kederimiz nasýl geliriz kendimize?
yangýn yeridir yaz!..
08. 07. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.