LAF-I GÜZAF

Kýrýk notalarýn hüznünü serpiþtiriyorum,
Yâd ettiðim hükmünü yitirmiþ maziye.
Bir elimde ölgün papatya demedi,
Somurtkan mizacýmýn týnýsýnda depreþen
Gönülsüz, seyyah üç beþ tümce
Ve sessizce depreþiyor ölgün ebemkuþaðý.

Sýrtýmda görünmez heybem, aslýný yitirdiðim
Ölümlü bir faniden hüküm giydiðim
Yine de derinde þu mabedi yok saydýðýn
En kýrsalý gülmez gözlerimde,
Salgýn hislerime kurban ettiðim benliðim:
Laf-ý güzaf varsay sen,
Hatta nüktedan bir serzeniþ
Yetmedi mihrabý yitik bir günce peyda olan,
Görünmezin indinde, dilimde ne çok sure
Ve haykýrsam da için için,
Dermaný kayýp bil ki bu derdin.

Sevi dili ne noksan ne yordam yüklü bir maharet,
Sakýncalarý sayesinde ölümün peþkeþ çektiði
Onca acýyý sýrtlayan ve dillerde ne çok ahkâm,
Bilip bilmeden sarf edip de yok saydýklarý
Anlýk bir hüsran alt tarafý.

Aykýrý zamanlardan zýlgýt yedim, dünden akan
Yine de tehir ettiðim bir tümcede serildim
Boydan boya ve nüktedan bir serzeniþe rast geldim
Günün birinde.

Telaþesi saklý içimde,
Gülümsediðim hangi ahir zamansa, yine
Süzdüðüm boydan boya serdiðim
Bir gönlün güncesine sunduðum o maruzatým;
Adsýz bir zamanýn kim bilir kalan hangi yarýsý?

Sözcüksüz bir tümceye rast gelmek benimkisi,
Yüzümde seher yelinin ýslak muzipliði
Ve tekerrür eden bir bilmece,
Çözemediðim kýtalarda boy veren nasýl bir huzme ise,
Kýrýk bir delalet arda kalan;
Satýrbaþý imlerde savurduðum atýl duygularý beþerin.

Tümden gelen bir hezeyana denk düþtüðüm
En sefil darbe benimki,
Gönülsüz kelamlarýndan sýzan eloðlunun,
Zaruri bir serzeniþ mademki
Yine de kanýksamaktansa susmalarda boðulduðum,
Teferruatý dipsiz bir kaygýdan müteþekkil
Hayli hoyrat ve yorgun bir ömre denk düþen.

Kurþun sýktým hiçliðin teyakkuzunda
Debdebeli bir yok oluþu mademki
O kurþun gözlerinde devinen bir sarkacýn
Hidayeti iken dokunuþu evrenin.

Yokluðun menzilini döþedim ellerimle,
Yürek sesim hele ki indinde
Yol yordam bilmez bir faninin o kayýp gölgesi.

Þükre meyleden en vakur dokunuþ,
Gözlerimin mabedinde konuþlanan
O tahakkümperver ve illet izleði
Kýrýk dallarýn tutuþtuðu
En büyük yangýn
Çeperinde bir toz bulutu:
Tüm daðýlmýþlýðým,
Tüm hezeyaným en susuz þarkýyý
Yudumlarken damla damla.

Hicreti ölü akþamlarýn niyazýnda
Yüklendiðim her acý;
Damlarken zehri ölümlü imlerin
Tehdit bürüyen gözlerinde
Salkým saçak bir tümce:
Adsýz urgan gölgelerin yâd ettiði,
Sýrlý aynalarýn söz birlikteliði:
Gözümden damlayan yine de
Mahremi hangi im ise,
Yüreði saran o beyhude menkýbe:
Adý kayýp bir kýtanýn,
Sonu olmayan bir hikâyenin
Kim bilir hangi saklý hikmeti
Yine de ritüeli kayýplara karýþan
Bir aþkýn hasret bildiði
O yeknesak hüzün demlenirken
Bir yakadan diðerine…

Eremediðim kim bilir hangi günce,
Nazarýnda en sefil faniden arda kalan
Ölümlü o sergüzeþt tekil ve cahil aklýyla,
Henüz yazmadýðým þiirlerde yolumun kesiþeceði
Ne çok debdebeli yok oluþ
Ki mabedi telaffuzsuz bir sevdadan
Geçerken yolu
En bedbin tekerlemede saklý tuttuðum
Ýsli ve vakur yalnýzlýðýn talihsizliði kadar
Yüklenirken günden güne.

Asýlsýz bir ihbarý zikretti iþte gün dönümü:
Geç olmadan her ne ise kanýksadýðým,
Bilsem de müsebbibi yine aþk’a dair,
Yüreðin ikrarýndan çok öte,
Varlýðýmýn hezimetinde doðurgan bir gölgeye
Rast düþmüþken bedbin seyri
Þu bedelsiz kelamlardan taþan en aklý evvel
Tümce ise gediðinde yüreðin zikri.

Densiz bir kelam,
Tut ki rotasý sapkýn bir hezeyan:
Yine de saklý tutulan tek bir beyandan öte
Mihrabýný yitirdiðim gece.

Hýrpani teselliler saklý ebemkuþaðýnda,
Günü birlik aþklar ve metazori bir iklimden
Damlayan yeknesak, dillendiremediðim;
Rahmetin i mgesi bir duada varlýðýma
Kani olup, yüzümü aydýnlýk kýlan
Kim bilir kaçýncý hazaným?


Sosyal Medyada Paylaşın: