MABEDİ İMGELERİN...

Reçinesine bandýðým
Kýzýl düþlerin müsebbibi.
Nasýl bir hikmetse
Baðnaz rotamdan sapýp
Sizin oralara yolum düþtü düþeli…

Düþkündüm önceleri
Sýcak, urgan kucaðýna
Anne bildiðim ninnilerin.
Yüzünü asla hatýrlamadýðým kadýnlar,
Nazarýmda düþsel bir
Hegemonya ahdetmiþken sevmeye.

Dinginliðin uzamý belki de
Belirsizliðin miadý dolduðu günden beri,
Her yeni günü ýskaladýðým,
Dünleri bellemiþken en yakýn sýrdaþým.

Ne göreceli ne de hýrçýn,
Ne piþman ne neþeyi payidar kýlan,
Kim bilir hangi aklý evvel devran,
Aidiyetimi sorgulayan.

Mertebesi yeknesak bir kelamdan uzak
O ýrgat düþ’te kaybolmuþluðun ki
Ýndinde tek bir rahmet kadar kýymete binen
Sefil benlikten uzak bir diyarda,
Kýyamet alameti hikmetin indinde
Yeknesak bir tümce iken hükümlülüðü beþerin
Efkârý ne kadar derin olsa da,
Þükre delalet bir rabýta deðil mi
Kaybolmuþluðun ekseni?

Mabedi i mgelerin gönülsüz bir telaffuzdan ibaret
Hele ki tekil bir zuhur iken
Zafiyetin rotasýnda
Vazgeçmiþliðin en derin tesellisi,
Umudu kýrsal bir mertebe,
Olmazýn oluru o seðirtken tümcede
Yaftalandýðým bir hezimet kadar
Akla zarar onca nüfuslu ve muktedir asalet
Ki görseli bir kaçamak,
Sözlere sýðmak bilmez o kadar teferruat.
Canhýraþ telaþýn rahmeti yine de
En doðurgan suret.

Tökezlemek olmasa da maharet,
Engin bir ritüelden arda kalan
Hezeyanda saklý tek ibare.
Gönülsüz coðrafyalardan taþan ahali,
Gönle hidayet yüklerken asaleti
Sevginin:
Tek ibre, tek teamül
Ve tek yönerge:
Yine beþerin saf kan devinimi,
Medet umarken kýrýk bir gönülde yüklü
Tek cümle:
Sevmelerden ibaret,
Eþkâli ve þemasý nazenin eksenin,
Devr-i âlem yapan bir surede
En derinden teneffüs ettiðim.

Sureti bir imtiyaz,
Aþký her daim bir niyaz
Hele ki savurduðum o nidada
Tökezlendiðim her darbede,
Soluksuz bir badire,
Günden gönle yüklediðim bir hakkaniyet,
Aldýðým yaþ’a yüklediðim tek bir haz:
Yaþamak biteviye,
Sorgu sual hak getirse de,
Demedim farz et,
Adsýz bir kelamdan çýkýp da yola,
Mahrem bir hüviyette saklý tuttuðum
Ne çok kinaye.

Soluduðum düþkünlüðün
Kýyasýya büründüðü rehavet:
Hangi aklý evvel düþ pazarýna düþtü de yolum,
Tükenen mecalimle dem alacaðým o mertebe,
Gönülsüz yoldaþ bildiklerim,
Hele ki bindikleri devranýn kýrýk tekeri,
Altýna serili olduðum kýrýk lehçe.

Kul köle olmaksa razýyým,
Sükûta eren bir arbededen sýzan o hezeyan:
Hanidir aklýn kývrýmlarýnda tozutup da
Denk düþmüþken imkânsýzýn seyrinde,
En nahoþ güfte.

Seziler kadar kývrak,
Gök kubbede süzülen bir öfkeden dergâhýna
Uzanan yol ki bilsen de,
Nasýl beyhude bir inkârdýr,
Soyutladýðýn benliðimin kýmýltýsýnda
Nankör bir hicap.
Densiz ve katýksýz;
Maðlup bir si mgede takýlý aklýn
Nifak sokan terennümüne
Hayat ile imzaladýðým sözleþme.

Yâd et istediðin kadar,
Tevekkülü bilmezsen neye yarar,
Bil ki ne bir iddia ne de safsata;
Bilfiil baðdaþ kurduðun dengin,
Yüzünde iþtigal eden o maskeyi at hele,
At ki atamadýðýn nefretten arýn,
Ne duraðan ne sýradan,
Simyasý gönlün hem de en ruhban feryattan sýzan.


Sosyal Medyada Paylaşın: