ÇOCUK NEŞEM

Maðrur bir þiir olmayý diliyorum
Lakin olup olacaðým en maðdur bestesiyim,
Henüz yazma cesaretini bulamadýðým o þiirin.
Kem gözlerde kaybolmak belli ki
Yorgun yüreðin sancaðýnda,
Kýbleye devirmiþken bakýþlarýmý,
Yine de sakin ve sakil bir gölge dolaylarýnda
Baþtan çýkarýlmýþlýðý
Þu ergen düþlerin.

Nasýl bir zafiyetse akla zarar,
Nasýl bir terane ise uzaðýnda duramadýðým
Ölmeye de razýyým hani,
Gün kavuþmadan geceye.
Sahi, sizin oralarda batmaz mý güneþ,
Keþke üç beþ hazan hikâyesi yazsam da
Tecelli etse o katnem hüzün,
Buðusunu da savsakladým mý
Yok benden ehli keyfi,
Konuk etmenin azade hükmünden
Kýrýk olsa da gönül.

Hecelerin inkârý akla zarar bir nöbet,
Yýldýzlarýn sayýsýný hatýrlamadýðým
Ölüm yüzlü, içinde boðuldum gölet
Misali aþk simsarý devingen rahmeti
Yok saymak ki
Nasýl bir cüret?

Gitmelerden ibaret olmasa keþke
Hanidir yüz sürdüðüm anlýk heyula nefretlerden
Almýþken nasibimi
Ötesinde ýrgat bir düþ’ün en ezeli mertebesi
Yine yakýnmalardan geri duramazken
Heyula evren ve nöbetçileri,
Þafaðýn ebedi haznesinde
Kaybolmuþluðun öncesizliðine sýðmakla
Eþ deðer bir sancý
Hak hukuk tanýmaz medeniyetten gayri
Belki de en debdebeli ihtilali
Yine þu kara gölgelerden araklamak kadar
Masumane o sefalet,
Günbegün iþlediðim suçlara
Ettiðim ihanetten gayri
Çarptýrýlmak nazarýnda en bedbin tekerleme:
Gitmelerden mütevellit,
Hoþ görmekse yüreði,
En alasý yalnýzlýðýn
Ufkun þeceresinde bil mukabil dercesine.

Sýradan ya da sýra dýþý;
Sýnýrlarýn ihlali hallice ötesinden berisinden
Týrtýkladýðým hüzne rest çeken
Çocuk neþemin izafi yoksunluðu.
Hanidir gölgelerin dibine ekipte
Ýçi boþ baþaklardan sýzan o terennüm:
Kopar beni ve azat et, dercesine
Sinsice ve akla zarar ucube yoksunluðun
Martavalý kýrýk bir besteye yol vermiþliðimden öte,
Anlam olmaya doyamadýðým kim bilir kaç þarký.

Muteber kayýplarýmýn anlýk ikrarý
Belki de göz bebeðimin isyaný
Gördüklerine kýlýf geçirmekten yorgun
Hele ki nice münafýk
Edilmiþken baþ tacý,
Sýrlý aynalardan sýzan ne çok itiraf:
Hadi öldür beni, demekten yorgun düþen
Yüzü olmayan cellât:
Tanýþýklýðýmýz dünden,
Tümsüz yarým cümlelerden sýzan o efkârý
Yâd etmenin de ötesinde
Yaþamaktan duyduðum hicap.

Ne densiz ne de kirli bir yarýn,
Öncesizliðimin mimarý belli ki çocuk yarým.
Sondan baþa sarmakla hangi dengin
Tasvirine süreceðim gölge,
Hangi kýlýksýz i mgeden çýkacaðým da yola,
Sezilerimi öldürmek istiyorum yarýndan sonra
Ve çýkmak selamete:
Gönülsüz bir yorgunluðun en karasý
Þu zifiri terane.


Sosyal Medyada Paylaşın: