ey gün ! kýyamet yalnýzýyýz biz senden uçurtmalar yükselirken kahkahalar düþüyor üzerimize sappho’nun lirleri göðsümde çalýnýrken korkular üþüþüyor ,kokular …
ey ihmalkârlýðýna açýlan ýssýz düþünce! zavallýlarmýþ zaman, hiç kapanmayan yara günah gibi , kadeh kadef yudumlarken ben’i ihmalkârlýðýma dayanan kapý, ardý ardýna cesetlerime deðiyor bitiriyor an’ ben’liðimi gayret ha gayret
ey düzelecek.... kalp ! kendi gecesinden ,gecene bulaþacak.. kasvet ve mekâný solduran gecende... soðuk ve basýk zaman durulacak an beniâdem ,tanrý’ya kapanýrken ….. ebedi ben’inden arýndýrýlacak insan…
Berþah-Nurhan Doðrul Sosyal Medyada Paylaşın:
berşah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.