Gamzesi yaðmur yanýðý,
gözlerimin daldýðý nokta da konaklýyor aklým
pembesine keder asýlmýþ gül misali
yapraklarý leyla
dikeni kendine yara
bir gül dalý sayýn beni
yakýn kýzýl rüyâlarýn ortasýnda
diðer adýdýr cehennem nasýlsa kaderin
susmayýn
baðýrýn
aðýr
aðýr
kýrýn gövdemden dileklerimi
sanmayýn ki geçecek
sanmayýn bitecek yokuþlar ayaklarýmýn altýnda
ki
ne çok umuttu karþý daðýn ardý
ne çok gülüþ ihtirastan kurumuþ dudaklarýma
kesin biletimi artýk yorulmuþluklarýmdan
nasýlsa hikâye yaþadýklarým anlamayana
nasýlsa masal uzaktan bakanlara
gayrý kötürüm bir muamma
uzaklardý en çok gözlerime yakýþan
en çok titreten bitkin kâlbimi
anlayýn
dönüp dönüp kendime varamadýðým
flu engelleri aþamadýðým
nerde duracaðýmý bilmediðim bir çember hayat
bir garip hengâme
bir hazin nefes
bir tuhaf dönence
ve
asýn beni kelimelerimden
cümleleri defnetme vaktidir an
huzur ile öleyim heyhât
s’ona dönüyor zaman..