ellerinin taþrasýnda kývrýlan düþleri lodos yemiþ kavruk bir çocuðum avcum yüzünün coðrafyasýnda durmaksýzýn yol almakta ki düþsün masken bu oyunda düþ/müþken ben…
bir zaman aþký giyindim çýkarmadým üstümden sen,soyundukça benden bulurum sandýn belki kaybettiðin ‘ben’ini medet umarak tenden ki heyhât! geceler bilirim aydýnlýða öykünen…
kaderin ihmâli yürek ihlâli bir kadýnýn ihtilâlidir bu dizeler duyun! darbe oldu içimde ele verdim kendimi güneþ doðdu üstüme vaktidir atýn zindana bu devrik aþký vurun zincire!
savaþçý (ö.t)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Tarhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.