Paspas

Sorgu meleklerinin yazýcýsý
Beynim uzun uzadýya yorgun cümlelerle dolu
Kimsesizliðimden dem durmaya baþladýðýmda
Sabah oluyor
Yine de baþka dillerde hayal kurup
Kendi dilimde delirmek isterdim

Misket isimli bir kedimiz vardý
Gözleri misket gibi olduðundan
Ve akþamlarý daha da duygulandýðýndan
Paspas dilemiþtim o ve tüm kediler için
Geçen akþam soðuk merdivenin köþesinde büzülmüþ görünce
Ýçim nasýl ezilmiþti
Mermerle birlikte
O gece tüm düzene bir daha düzensiz sövmüþtüm
Her þeyi yanýmda olmayýþýnýn kýzgýnlýðýnda yoðurup
Öyle ikiye katlamak istiyordum
Artýk geçmiþti
Yakarýþlarým yerini bulmuþ
Yüküm o yönden hafiflemiþ
Baþka bir yanýmý aðýrlaþtýrmýþtý

Pencerelerde mýrýldanma sesi arayýþýmýn içine
Huzursuz çýðlýklar yerleþti
Rüyalarýmda bile korkuyorum
Kapý kolunun üzerine renkli boncuklar asýyorum
Renkli olunca her þey düzelir zannediyorum
Batýl inançlarým var benim böyle

Nisan aðlamalarým da geçti
Babamýn cebinde tanýþtýðým ilk günahla birlikte
Bir þekerin bedeli bir çocuk için günah olmamalýydý
Kendimi hapsetmek istediðim çekmecelerin anahtarý yoktu
Kýrgýndým kemiklerime kadar
Üstelik bilmiyorlardý, inanmýyorlardý

Ihlamur kokan sokaklarýn arasýnda dolaþýrken
Çýkmaz sokakta bir portakal aðacý gibiydim
Biraz zaman geçince büyüdüm
Gidebilirim zannettim
Portakal aðacýna astým her bir dileðimi
Kabuklarýnda gizlensin istedim
Kýþýn sobada yakacaktým hepsini
Ev portakal ve benim hayallerim kokacaktý
Islanmasýndan iyiydi yanmasý

Aynada yüzümü incelediðim zamanlarda
Kendimi iki kez anlamadýðým
Ve hiç anlaþýlamayacaðým için de
Farklý hissetmenin tatmini gizleniyor gülümsememde
Yükseliyorum, boþ oturan yýldýzlarýn göðsüne

Zaman daha ileri gitmeye yetmiyor
Yine de insanlarýn projeleri var, yerli, yersiz
Doðallýðýn üzerinden bin yýl geçti
Bir avuç çimenle yaþamak hayalleri yerleþiyor dilimize
Açýk bir pencere yok, nefes yok, kapýlar otomatik kartlý
Hayatý kýsýtlayan ne varsa normalleþtirildi
Herkesin gelecek ile ilgili maddi düþleri var
Ama gelecekte bir gelecek yok
Maneviyat sýfýrýn altýnda eksilerde
Eskiden olsa kopabilirdim

Gökyüzünde buluþabileceðim bir senaryom bile yok
Upuzun bir merdiven isterdim yalnýzca
Yürüyebildiðim kadar yükseklere
Yüksek topuklarla
Hayalim bitmeyen bir çocukluktu kýrlarda
Bir sabah topun peþinden koþarken
Araba ezdi
Ýçim bu sefer daha büyük ezildi
Adýmýzý yan yana yana yana yazdýðým bulutlar vardý
Çoktan buhar oldu
Þimdi son kez
Bilinmeze uðurladýðým anýlarýmý paspasýn altýnda gizliyorum
Bu bir elvedadýr masallara
Ben gidince bakarsýn


Bir Haziran Ýki Bin On Altý 17 30
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın: