İÇİMDEKİ ÇOCUĞA...

Siyam ikizi adeta; hüzün yaðmurumda
Saklý mabedimin asýlý rüzgârý,
Devrik gözlerin kim bilir söylenmedik
Hangi makamýnda saklý dermaný,
Baþ tacý bir i mgeden
Çýkýp da yola, eremediðim hidayetin.

Devri âlemin pür telaþý,
Takýlmýþlýðýn her bir katresi,
Mübarek seyri belli ki
Þu ödenmemiþ kefaretin.
Düþ yorgunu bir gönle çektiðim atlas yorganý
Ki örselenmiþ bir cehalet kadar
Sýrrýna vakýf olamadýðým
En haþmetli seremoni.

Kýrýk nizamýn düþkün kýyýlarýnda
Peþrevi gönülsüz bir tümceden sýzan,
Aþkýn rotasý nasýl nasýl da ayan beyan.
Bir töhmet, bir rivayet;
Düþ gezgini bir i mgede saklý belki ki
Aklýmýn ermediði keramet.

Tümden gelen bir niyaz,
Sözlerin düellosu elimde tuttuðum
O görünmez saz;
Yine de dokundukça teline,
Sür-git vazgeçemediðim o istikamette
Nasiplendiðimden de fazlasý
Eremezken hüznün sýrrýna,
Selamýný kesen yorgun yüreklerden
Düþen payýma.

Unuttuðumu sandýðýmdan öte,
Tarifsiz bir acý silsilesi:
Gölgeli gök kubbe, saðdýcým
Hüzün meleðim,
Kýrýlgan bir yüreðin tam da ortasý;
Baþucu nöbetlerim,
Ýsyanlarým, kerametim;
Ýndinde rahmetin düþkün, pervasýz
Düþlerim…

Emsalsiz tümcelerin doðurgan teneffüsüne
Teslim ettiðim yürek sesim:
Bin bir hezeyan mabedin coþkusu,
Kýrýlgan dalgakýranlar sol yakamda
Biteviye çalan o sessiz þarký:
Ýbresi ýssýzlýðýn deðil mi ki varlýðýmýn
En derin sancýsý…

Ýndinde belli ki nazenin bir goncanýn
Sýrasýz ölümü yine de kýrsalý
Tedirgin imlerin,
Fazlasýyla geçit vermez,
Son sürat gölgelenmekse düþen,
Yüzümden ne gül ne de revnak bir terennüm
Gönülsüz saðdýcým kýblemde nöbette,
Görünmezliðin indinde
Gelmese de iki yakam bir araya.
Sol þeritte bir gölge,
Görmez gözlerim yine de gönlü
Seferber ettiðim hazin bir reçete:
Gök kubbenin bitiminde,
Elinde orak,
Yoklamadan kaçtýðým kara melek.

Devrik, katýksýz, nazlý vazgeçiþler:
Sözsüz bir rabýta,
Teslim olduðum anbean;
Yýrtýk bir günce,
Sýrtýmda aþkýn cübbesi,
Kayýtsýz þartsýz teslim olduðum o ritüelde
Görünmez bir siluetim iþin aslý:
Sakýncalý imler meyletmiþ bir kez,
Aþksýzlýðýn kisvesi
Ve derin bir rehavet konuþlanmýþken
Kara yüreklerin çeperinde:
Sevgisizliðin mabedi yine þeytanýn tekelinde.

Kaygýlarýn nöbeti saklý tek bir imde:
Kýrsalýnda enginlerin hani o kaybolmuþluðumun
Tek ve en cesur emsalinde;
Bilinmez o göreceli tahakküm,
Topladýðým her satýrýn baþýnda:
Elimde mabet bildiðim kuru bir daldan ibaret iken
Ucu ve yüreði kýrýk kalem:
Olmazýn oluru bir türküde demlenen hicabýn sesi,
Görünmez bir meþakkat sýðýndýðým
Gönlün o kopuk tekeri.

Bir milat, bir hezeyan
Yoksa kýyamet alameti mi de
Her günü sýðdýrdým heybenin en derinine?
Farzý mahal bin bir umudu yâd edip
Gecenin kör vakti,
Þafaða ermezden evvel kâinat,
Hangi rabýtada saklý ise görünmezliðin kerameti,
Yine de asýlý kaldýðým o ucu kýrýk salýncak.
Baþým göðe erecek belki de
Attýðým her çýðlýkta,
Duyulmasa da dert deðil
Hem belli mi olur,
Alýp baþýmý giderim mutluluk ülkesine.

Uzaðýndayým alabildiðine,
Çok uzaðýmda saklý onca þarkýnýn
Hangi kayýp güftesi ise saklý tuttuðum
Aþkýn rahmeti yine ve yeniden, demek kadar
Beyhude olsa da kayýp gidiversem
Kýrpýk bir yýldýzýn peþine.

Pejmürde bir külfet benimki:
Rotasýný yitirmiþ hangi gemiyse,
Elimde bir sancak hem de diktiðim gök kubbede
Ve saðýmda solumda gönüllü neferlerim,
Baþucumda annemin þefkati,
Kapýp da koyuverdiðim en hüzünlü serzeniþte
Varsýn olsun yaþlar en sefil yoldaþ,
Yeter ki çýkmasam yoldan,
Soluk bir gülden medet umarken
Her dokunuþum bir hezeyan
Ve her vazgeçiþim ödediðim kefareti
Hayat denen i mgenin
Pür-telaþ coþkusuna katýk yapmýþken yürek sesimi
Duyulmasa da indinde þu evrenin.

O derin tezahürü,
Yeknesak bir cümleden medet umduðum:
Aldýðým her yaþ’ýn devingen tabiatý;
Soluk bir rütbe sol yakamda,
Saðdan sola bir bilmece olduðu nasýl da bariz,
En aðýr külfet,
Bir i mgenin mahreminden türettiðim
Bitimsiz iç sesim.

Sosyal Medyada Paylaşın: