KANARKEN BELLİ BELİRSİZ...

Düþüþler yüklüyorum,
Kurmalý aklýmýn kepenklerini
Kapatmak maharetmiþçesine.
Sarmalýnda esrik düþlerin,
Boðazlýyorum aklý evvel imleri;
Tevekkülüne abandýðým mahremiyetimin
Kancalarýna takýyorum çocuk gülüþlerimi.

Kýsýk ve boþ boðaz bir günce,
Solup giden bir ömre hitap edilesi
Bir beyanatla saf tutan
Hangi sürtük i mgeyse,
Sýrtýmý dayýyorum gök kubbenin girizgâhýnda,
Geçit vermez bir boðaza yüklediðim
Tüm dertlerimi yolarken avuç avuç,
Tanrý’nýn görmezden geldiði sefil bir yordamla
Bekliyorum kemale ereceðim günü.

Belliyorum aþký ve devingen ruhun
Rehavet yüklü bir buhrana denk düþen
Güncesinden çýkýp da yola,
Yoldan çýkardýðým duygularýma kýlýf geçiriyorum
Yazdýðým her cümlede.
Olmazýn oluru bir istihbarata denk düþüp,
Sorgulanýyorum biteviye,
Ýndinde bir gölgenin
Hele ki o rahvan kuytunun
Dibine çöreklenip esef yüklediðim benliðime
Attýðý son çalýmý kaderin;
Yine de peþrevi þu bilinmezliðin
Ta ki peyda olana kadar kara melek,
Taarruzunda tümden gelen onca pervasýzlýða
Verdiðim selamla tamamlýyorum
Gönülsüz bir yorgunluðu.

Hele ki es geçtiðim devrik bir tümcenin maharet bildiði
Kýrýk bir niyazda kanarken belli belirsiz,
Görünmez yetilerimden arda kalan
En büyük kifayetsizlik benimki:
Olmazýn oluru belki de rüþtünü ispatlamýþ
Bir acýdan medet uman eloðlundan mý gelecek
Son darbe,
Müfreze düþlerin izdüþümünde?


Sosyal Medyada Paylaşın: