Geldin İşte

Merhaba hayatýmdaki müstetir sevgilim
Kavuþamadýðým, dokunamadýðý sevdiðim
Bugün 7 temmuz, yani doðum günüm
Ayný zamanda senin ölüm günün
Doðduðuma mi sevinsem, öldüðüne mi üzülsem bilemedim?
Çok günler geçti ama kalbime söz dinletemedim
Þimdi sadece adýnla terapi edebiliyorum defterimi
Yaðan yaðmurun ihtiþamlý sesine dalarken;
Birden, yan odadan iþitiyorum sanki sesini
Ayaða kalkýyorum,
Kalemimi defterimin üzerine býrakýyorum
Ve yavaþ yavaþ umutla odaya yöneliyorum.
Geçen bunca yýlýn bana çektirdiklerine aldýrmýyorum bile
Seni görmek var...
Hayatýmý, geleceðimi görmek var iþin sonunda, aldýrýr mýyým hiç?
Ellerim titrek, benzim soðuk; özür dilerim
Bunlar benim deðil, senin bana çektirdiðin hal ve durumlar...
Nihayet kapýnýn önündeyim.
Açmak istiyorum ama açamýyorum
Korkuyorum!
"Ya yine gidersen, bir daha hiç gelmezsen" diye düþünüyorum
Yine herþeye raðmen açýyorum kapýyý ve o muhteþem, harikulade tebessümüne þahit oluyorum
"Gel" diyorsun ama gelemiyorum
Tebessümündeki güzelliðine hayran kalmýþ, sevinçten sadece aðlýyorum
Aðlarken bile tebessümlerinden ayýramýyorum ýslak gözlerimi...
Ne kadar da büyüleyici bir güzelliðin varmýþ
Hiç mi hiç deðiþmemiþsin
Saçlarýn olduðu gibi simsiyah,
Gözlerin de siyaha özenmiþ,
Kömürü andýran bütün güzelliðiyle karþýmda
Tam önümde duruyorsun.
"Gel" diyorsun ama gelemiyorum
Çünkü inanamýyorum gözlerime
Bir cimcik atýyorum kendime, gülüyorsun o sýrada
Gerçek olduðuna inanýyorum bu defa.
Yaðan yaðmurla beraber çakan þimþeklerden çýkan görüntü,
Beyaz giysini daha da güzelleþtiriyor.
Sevincimden ne yapacaðýmý bilemiyor, sadece aðlýyorum.
Fakat daha fazla dayanýyorum ve bunca yýlýn özlemini gidermek için yaklaþýyorum yanýna.
Ikimiz de gülümsüyoruz biribirimize
Ve tam sarýlacakken, kayboluyorsun gözlerimin önünden.
Saðýma, soluma bakýyorum, göremiyorum seni.
Diðer odalara koþuyorum;
Mutfak, çocuk odasý, misafir odasý derken, yoksun hiçbir yerde
Yaðan þiddetli yaðmura aldýrmadan karanlýk sokaklarda arýyorum seni.
Ama yoksun hiçbir yerde
Sýrýlsýklam oldum, hastalandým...

Þimdi sadece gözyaþlarýmla suluyorum kabrini
Af et, varlýðýnda belki de bilemedin kadrini
Þimdi bir Allah, bir de ben biliyorum derdimi
Yokluðunda çok aradým seni, dinletemedim sana kendimi
Sosyal Medyada Paylaşın: