Ölü Sevgilim

Merhaba beni dünyanýn yalnýzlýðýna sürgün eden
ölü sevgilim,
Aydýn olmayan günlerimden
Günaydýnlar yolluyorum bu sabah sana.
Ve iyi olmayan gecelerimde
Sayfalarca Þiirler yazýyorum adýna.
Nedense sana yazmaktan býkmýyorum
Acý çekiyorum ama hiç de yýlmýyorum.
Bir de her gece seni bekliyorum,
Acý olan da nedir biliyor musun?
Gelmeyeceðini gayet iyi biliyorum.
Seni beklemekte bile ayrý güzellikler saklý.
Beklerken þiirler doluyorsun,
melankolik þarkýlara bürünüyorsun.
Gecenin ýssýz, karanlýk deminde
Hiç acýmadan beni bekletiyorsun.
Soruyorum sana,
Bile bile neden gelmiyorsun?
Hiç mý sýzlamýyor vicdanýn,
Hiç mý parçalanmýyor yüreðin?
Oysa karanlýktan korktuðumu biliyorsun
Seni tebrik ederim ki
Yokluðunda beni karanlýðýna da alýþtýrýyorsun.
Ve Mutluluðumun her zerresine kendini de karýþtýrýyorsun

Biliyorum, sevenleri ayýrmak günahtýr
Peki sevenden ayrýlmak hak mýdýr?
Beni bir baþýma býrakýp da gittin
Bu halde, vicdanýn rahat mýdýr?

Þimdi sen bir ölüsün
Ervah-ý alemin bir süsüsün
Içimdeki aþkýn kocaman bir düþüsün
Öyle ki; gittikçe içimde büyümüþsün

Eeeyy benim soyutlanmýþ sevgilim
Senin için her vakit görünmeze eðilirim
Yokluðun, sessizliðin, olmayiþýn çektirmesýn diye
Yýldýzlar sayýsýnca dualar ederim.
Bilmiyorum, oralar nasýl;
iyi mýsýn deðil mýsýn
Velhasýl
Iyi deðilim ben,
Yokluðunun krizine bürünmüþ,
çaresizce bekliyorum.
Gelirsen sevinirim, gelmezsen
Zaten yavaþ yavaþ ölmeye devam ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: