Sokağın hüzünleri
Bugün dünyayý geziyorum
Haksýzlýklar var, onlarý seziyorum
Üzülüyorum, gerçekten üzülüyorum
Adaletin olduðu bir çaðý özlüyorum
Köþede yaþlý, bitkin bir dilenci,
Üstü yýrtýk, üstü hep eski
Görsen; dayanamaz, acýrsin belki
Üç-beþ kuruþ atarsýn, utanýr sanki
Az ilerde mendil satan bir çocuk,
Elleri titrek, benzi soðuk
Sorsan, huzur ve neþe dolu
Halbuki suratýna iþlemiþ yokluk
Kaldýrýmlarýn üzerinde bir anne,
Tam da yürekleri burkan bir sahne:
Çocuðu aç, çocuðu susuz
Suratlarýna bakan yok; kime ne?!
Bunlar sadece gördüklerim
Daha niceleri var, görmediklerim
Gülmek, eðlenmek onlarýn da hakký
O haklar da hep biz de saklý!!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.