uygun olmayan gözlük deðildin seni net görürdüm bir kýzýn arkasýndan koþarken daha sinema filminin hüznü býrakmamýþken gözlerinde bir damla gözyaþý dururken unuturdun o bir damlanýn ben olduðunu yakalamaya çalýþýrdýn o çiçeðine konmayacak kelebeði
bir ocak baþýnda otururduk oysa annelerimizin önümüze koyduðu yaðlý bazlamada aynýydý gülümseme izlerimiz Oyunumuz, oturuþumuz ayný sokaðýn tozunu yutardýk ayný yaþlýnýn öksürüðünü, baston sesini duyar ayný okula giderdik aynýydý kapýyý açýp içeri giriþimiz
ardýma bakmadan geçip gittiðim biri deðildin özlemin sarardý hangi kentte olursan ol kocaman gülüþünü özlerdim içinde nice hüznün biriktiðini bildiðim hep içinden çýkmaya çalýþtýðýn sorunlar içinde çaðýldayan su güller içinde gül kokusuna hasret oysa kanatlarýn vardý insana uçan bilmem nerde býraktýn içimizi dolduran sevinci sevda umudu vardý her adýmýnýn
seni iyi tanýyorum bir yere sýðmazdý bakýþýn adýmýn kalmazdý durduðu yerde kanadýný kim kýrdý bilmiyorum artýk uçtuðunu gören olmuyor
21. 05. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.