AY DEĞDİ TENİMİZE

Hatýrlarmýsýn bilmem ?
Titrek bir gecenin koynunda;
Ay deðmiþti tenimize,
Bütün mahlûkat uykuya daldýðýnda,
Yanlýzca biz kalmýþtýk seninle.
Ha birde…sönmeyen umutlarýmýz.
Hangi ara, aya yel deðdi bilmem ?
Tenimizden çekti yelimizi bir bulut.
Gerçeklerin önüne indi tül perdeler
Kýyýmýzda dolaþýr oldu kimliksiz gölgeler
Tuttuk bir siyaha yenildik !
Ýþte o gece kaybettik güneþimizi,
Gökyüzünde gerilmiþ bencil siyahlar
Hiç etti emellerimizi.
Gene yýlmadýk yýkýlmadýk savaþtýk,
Yeniden yarýlanmýþ mumlarý yaktýk,
Tozunu sildik kirli aynalarýn,
Bütün yýldýzlara kafa tutup,
Yýrtýk denizden saf maviler çaldýk,
Koyu bir yeþille buluþturduk,
Baðýmýz bahçelerimiz oldu,
Umudu hakim kýldýk üstümüze,
Ýþte o gece iki kiþiydik.
Sonra bir bütün oluverdik seninle.
Müþteba Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: