Þehit koktu bu Ülke…! Seksen bir Vilayetin Her bir metrekaresi, Ali koktu, Veli koktu, Ahmet koktu, Mehmet koktu, Mehmetçik koktu…! Biz mertler vardýk, Pak anlý secdeyeye varýr gibi, Topraðýna düþerken. Birde, Melekler vardý ! Namertler yoktu…! Þehit koktu Ülkemin, Daðlarý,ovalarý, Denizleri, gölleri, Analarý, babalarý, Kýzlarý, kardeþleri, Çolu, çocuðu, Yari, yareni, Alevisi, sünnisi, Yerlisi, ecnebisi, Kürd’ü,Türk’ü, Laz’ý , Çerkez’i, Velhasýl…. Yediden yetmiþe herkesi… Þehit koktu !! Oysa ben; Daðý taþý yerinde, Sularýný nehirlerinde, Çocuklarý analarýnýn dizlerinde, Her damlasý kanla sulanmýþ, Kutsal topraðýnda yetiþen, Bir kardelen güzelliðinde, Yarca… Yarence…. Bir anadan, bir batumda doðmuþ Kardeþce severdim. Ah be güzel Ülkem… Onca çiçek dururken, Topraðýnda kokmak için; Orta Asyadan bu yana, Ergenekondan, Ötükene, Malazgirt’ten Anadolu’ya Aldýðýn yiðitler yetmemiþki Koynuna… Sakaryada, dumlupýnarda, Çanakkalede ve dört bir cephede Yetmiþ iki millet bir olup Can vermiþiz yoluna, Ýstediðin can olsun, Aziz Ülkem gene veririz. Çünkü biz Asil bir Milletiz…! Bir Ölür Bin Diriliriz !!
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.