Sabahýn ilk güneþi, Destursuz girdi perdeler arasýndan Safran renginde, koyu bir çizgi Divana ulaþýverdi. Kapladý evimin kiremitlerini, Yataðýmý, ýslak yastýðýmý Ve kitaplarýmýn raflarýný. Bahçemde bulunan Uzun aðaç doruklarýnýn Titreyen uçlarýna, Birde solgun donuk yüzüme baktý Parlayan ballý bir petek gibi Ölyle bir sabah oldu ki içimde, Sanki o doðurdu güneþi Þimdi hoþ geldin der gibiyim bir þeylere, Onunla hayal kurduðum yerde… Kuruyorum hayallerimi tek baþýma, Gerçi hiç elimi tutmamýþtý lakin, Þimdi de bomboþ ellerim. Sadece biraz daha soðuk, Biraz daha yalnýz… Isýtmýyorsa içimi güneþ, O bile anlamsýz!!
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.