BİR KALEMDE SİLİNMEK

sen diyordu ürkek bir sesle.
konuþmakta zorlanýyordu ve yapayalnýzdý.
söylemek istediði çok þeyler vardý amma susuyordu.
belli ki yalnýz yüklenmiþti ondandý sessizliði.
sadece konuþmaya çalýþýyordu.
belli belirsiz söyleniyordu kendi kendine.
adam yalnýz adam kýrgýn adam küskün.
kimselere deðil kendine yalnýz kendineydi sitemi.
oturdu bir köþeye kaldý öylece.
izledi boþ boþ gelip geçenleri.
döndü baktý yaný baþýndakine.
sen diye baþladý
sen hiç bir kalemde silindinmi.
hemde düþünmeden sorgulamadan.
ben yýllarýmý harcadým yýllarýmý.
bunca yýl bir kalemde silinir mi hiç.
sildiler sessiz sedasýz.
alýp gitsem baþýmý bu baþ bana yük.
çaresizlik içinde çaresizim bir bilinmez im.
ah iki gözüm yýllarý düþündüm de hepsi boþ imiþ.
ne ettim ise olmadý.
silindim gittim bir kalemde.
hemde hiç yerine dedi ve sustu.
eðdi baþýný dalýp gitti bir yerlere.
yalnýzlýðýna döndü.
kaldý kendi halinde öylece.
silindim bir kalemde diyerek.
omuzlarý düþmüþtü artýk o eski günleri yoktu.
düþünmüyordu sadece kýzýyordu çatýk kaþlarýyla.
yýllarýný verdiði evi yoktu artýk.
onca emek ziyan olmuþtu onca vefada öyle.
düþmüþtü.
ve silinmiþti bir kalemde.
ne arayaný kalmýþtý nede soraný.
dalýp gitti kapandý gözleri bir köþe baþýnda.
uydu belkide uyanýr mý bilinmez.
çökmüþtü adam hali hal deðil.
amma çok yaþamaz bu gidiþle.


Mehmet DEMÝR sk.
Sosyal Medyada Paylaşın: