nasýl görmediler seni yüzünde yazýlýydý oysa aðaçta kuþta evrende yazýlý olan ayet yürüyüp geçtiler hiç yaþamamýþsýn, yaþamýyorsun gibi aðulu sözlerini yutmuþtun, yutturmuþlardý Aleksandra sessiz kirpi görüntüsünde geçip giderlerken yolundan yer titremiþti haksýzlýktan kýlý kýpýrdamamýþtý yüreði kibirle baðlý olanlarýn Tanrý çevirmiþti su yolunu onlardan da görmemiþlerdi yine
nasýl kül etmiþtin ömrünü o geri adýmlarýn sahiplerine hanelerinde insan adý yazýyor mu demeden onlar günlerini çalarken umarsýz ezilmiþti ellerin yüreðin, beynin senden razý olmuþtu peygamberler Hz Muhammet, Hz Musa temizlemiþlerdi gönlünü içinde biriken kirlerden saf saf bakmýþtýn Aleksandra safýna girmeyenlerin evinde
yine ayný dram oynanýyor ah görsen Aleksandra kraliçe edasýyla yürüyorlar dünyada yoksul yürek taþýyamýyor bu aðýrlýðý dünya bu denli kor topu deðil diyor yüzlerine aðdalý bir söz tüküremiyor ezgin kalbini topluyor önünden insan sýnýfýndan saymadýklarýn bu kadar düþemez ki ah Aleksandra bu kadar küçülemez insan bu kadar...
09. 05. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.